~~KNO arts~~

Pluisje is de afgelopen 1/2 jaar aan een stuk verkouden geweest, was het niet hoesten dan was het wel snotteren gelukkig kwam er niet heel vaak koorts bij maar vervelend vondt ze het zelf ook wel.

En zo belden we vorige week dan toch maar weer de poli van de kno arts op, want we moesten het aankijken deze maanden maar nee het was niet beter dan voor maart. Vorige week konden we al terecht maar ja toen had ze het nog wel flink te pakken en dus werdt het vandaag.

We konden met opa mee dus dat was erg lief, hoefde papa geen uren op te nemen die hij toch niet meer had ;)
Om 15:00 waren we er al terwijl de afspraak was om 15:30 en dus liepen we nog even langs bij de dieetiste van de pku afdeling, en daar begon pluisje gelijk al van ik wil geen slangetje in mijn neus. Zij dacht dat pluisje bedoelde zo een slangetje voor als je niet wilt eten(sonde), en ik wist eigenlijk niet wat ze nou bedoelde met dat slangetje.

Pluisje kreeg een mooie adventskalender met chocolade die ze mag, want daar zitten geen eiwitjes in en wensten ons succes. Toen gingen we naar de kno poli, en was het even wachten want de dokter liep wat uit. Toen we aan de beurt waren begon ze gelijk weer over het slangetje...

Dokter was eerst ons allemaal vragen aan het stellen, om vervolgens in haar oren te gaan kijken. Ze had aangegeven dat als het goed ging ze stickers uit kon kiezen. Haar oren waren prima, toen was haar keel aan de beurt, dit ging al wat lastiger en wilde ze neit dat er een stokje werd gebruikt. Hij kwam in beeld en gelijk deed ze haar mond goed open hahahaha en daar waren hele grote amandelen te zien.................

Vervolgens was pluisje haar neus aan de beurt, en dit is heilig gebied voor haar dus ja het avontuur kon beginnen. De dokter deed nog lief door te zeggen wil je er eerst zelf door kijken, maar nee dat hoefde allemaal niet ze had zoiets van laten we maar doen wat er moet gebeuren. Afijn het was dus een apparaatje met een lampje en een slangetje eraan, ik wist het echt neit meer maar pluisje heeft een super goed geheugen dus die wist het nog haarfijn. Maar na wat gedoe en geworstel kon ze zien dat de neusamandel, wel heel ietsje was aangegroeid maar niet bijzonder.

Daarna was het klaar en kreeg ze een stokje voor in de keel met 2 stickers erop indianen heel leuk.
We gingen nog even wat praten, ook vertelden we over het eten dat de groffe dingen zo lastig zijn.... dat kon ze wel begrijpen met zulke grote amandelen. Haar conclusie was of een bepaalde neusspray, of dan toch 6 weken antibiotica. Maar na nog wat praten, had ze zoiets van ik ga toch even overleggen.

En de conclusie was toch opereren, vooral door het feit van de aaneengesloten verkoudheden en het moeite hebben met grof eten... goed het was even slikken maar het is echt het beste.
We denken dat we echt een heel ander Kind ervoor terug zullen krijgen hahahaha wat minder vaak verkouden en hangerig zal zijn, en ook echt beter zal gaan eten.

Nu afwachten op de oproep, en nog eerst een keer naar de anesthesist. Wordt vervolgd.

Liefs Pluisjes